Trio Augustijn Vermandere
In de zomer van 2018 spookte er een zinnetje door mijn hoofd: ‘Een West-Vlaming is noois content…’ Het inspireerde me en ik wilde er iets mee doen, maar ik kreeg het in het Engels niet gezegd of gezongen. (Onder de naam Willemsson, had ik reeds drie Engelstalige albums uitgebracht). Dus moest het maar in het West-Vlaams! Totaal onverwacht bracht het een stortvloed aan liedjes met zich mee, en ik had al gauw een hele plaat.
Was je dan niet bang om steeds met je vader te worden vergeleken?
Bang niet, maar ik verwachtte de vergelijking wel, ja. Dus heb ik er maar meteen een lied over geschreven: ‘In de schouwte’. Begrijp me niet verkeerd, ik ben heel trots op mijn vader, maar hij werpt nu eenmaal een grote schaduw. Het lied is een knipoog naar bekende, maar ook minder bekende vaders. Ik kreeg al veel reactie op dit lied. (En airplay!) Iedereen heeft een vader hé, en iedereen wordt er wel eens mee vergeleken… En o wee als je hetzelfde beroep van je vader uitoefent. Dan herken je dit zinnetje zeker: ‘Je voader was/is beter’.
Wanneer ben je begonnen met muziek spelen?
Op mijn achtste ben ik met klassieke piano gestart in de academie. Dat was toen toch al een beetje een microbe, hoewel de verplichte lesjes en toonladders me steeds minder boeiden. In de puberteit is daar dan electrische gitaar en basgitaar bijgekomen. Enkele akkoorden geleerd van grote broer en ik was vertrokken. Toen ik ging studeren was ik meer met muziek bezig dan met mijn studies en het duurde niet lang voor ik mijn eigen opnamestudio bouwde.
Daar breng ik sindsdien het meeste tijd in door.
Hoe zou je je eigen muziek omschrijven?
Ik noem het meestal luisterpop. ‘Luister-‘ omdat de teksten heel belangrijk zijn en ik wel wil dat je ze hoort en verstaat. ‘-pop’ omdat het toch erg toegankelijke muziek is. Ik ben mijn eigen grootste criticus en ik wil steeds iets maken waar ik zelf ook naar wil luisteren!
Ik vernam dat je steeds alle instrumenten zelf inspeelt op je opnames?
Bijna. Enkel voor slagwerk doe ik een beroep op drummers Niels Delvaux en Micha Vandendriessche. En buiten gouden tips van producer Pedro De Bruyckere heb ik verder niemand nodig om van een vonkje inspiratie tot een afgewerkt lied te komen. Ik vind het heerlijk om urenlang alleen in mijn studio te vijlen!
En hoe doe je dat dan live?
Ofwel speel ik solo – wat ik sinds de pandemie trouwens steeds liever doe – en worden de liedjes herleid tot hun essentie. Ofwel word ik bijgestaan door twee topmuzikanten: Micha Vandendriessche op drums en Wim Buysse op bas.